Jak wiemy z pierwszej części w 1935 roku klub skupiał już 12 sekcji i około 400 sportowców. Oczywiście oczkiem w głowie wciąż pozostawała sekcja piłkarska i czyniono usilne starania mające na celu awans sportowy. Do rozwoju przyczyniła się fuzja z innym mościckim klubem RTS Łączność. Od roku 1935 zmieniono system rozgrywek na jesień – wiosna. Z innych ciekawostek można odnotować pierwszy walkower spowodowany wybrykami kibiców w 1936 roku podczas meczu z żydowskim klubem Samson Tarnów.

SEZON 1935/36

W kolejnym sezonie zmieniono system na jesień – wiosna, dlatego mieliśmy sezon 1935/36. Nadal zespół występował w B klasie. W tym sezonie doszło do pierwszego poważnego incydentu z udziałem kibiców. 7 czerwca 1936 roku mecz ligowy z żydowskim zespołem Samson Tarnów został przerwany w 72 min. po wtargnięciu kibiców na boisko po tym jak sędzia Stanisław Polaszewski przy stanie 3-3 podyktował przeciw gospodarzom rzut karny. Sędzia uniknął nokautu dzięki piłkarzom, którzy próbowali powstrzymać zdenerwowanych fanów, jednak mecz na boisku w Mościcach nie został dokończony i został zweryfikowany jako walkower 3-0 dla gości.

Sezon ten nie przyniósł sukcesu, zwycięstwa mieszały się z porażkami i myśli o awansie trzeba było przenieść na kolejny rok. Mościce zagrały także w rozgrywkach regionalnego Pucharu Polski. Po wygranych z Metalem i Łącznością przyszła wysoka porażka z WKS 16 p.p. Tarnów.

Ważnym wydarzeniem 1936 roku było powołanie Franciszka Toczyńskiego do kręglarskiej kadry olimpijskiej. Niestety nie otrzymał wizy na wyjazd do Niemiec, okazało się bowiem, że zabrakło zgłoszeń innych państw do udziału w tej konkurencji.

SEZON 1936/7 – fuzja z Łącznością Mościce i awans do klasy A

7 stycznia 1937 roku w starym kasynie po długich ustaleniach doszło do zgromadzenia zjednoczeniowego z drugim mościckim klubem RTS Łączność, w którym również działało kilka sekcji sportowych i zaczął odnosić coraz lepsze wyniki. W zasadzie można powiedzieć, że został wchłonięty przez bogatszego sąsiada. TS Mościce przejęło obiekty Łączności, która posiadała dobre, ogrodzone boisko piłkarskie, co umożliwiało pobieranie opłat za wstęp, ziemny tor kolarski do jazdy szybkiej. Utalentowani zawodnicy znaleźli pracę w Państwowej Fabryce Związków Azotowych. Z drugiej strony TSM przejął długi RTS-u. Połączenie bardzo wzmocniło siłę piłkarską klubu. Powołano rezerwową drużynę TS Mościce II. Największy sukces osiągnęli kręglarze, którzy zdobyli mistrzostwo okręgu.

Sezon 1936/7 – kolejny sezon w klasie B, ale wreszcie zakończony awansem do klasy A (trzeci szczebel rozgrywek)! Połączenie klubów poskutkowało. Po rundzie jesiennej Mościce były liderem z dwoma punktami przewagi nad Metalem. Runda wiosenna rozpoczęła się w nienajlepszych nastrojach, gdyż połączenie mościckich klubów miało także przeciwników. Na pierwszy mecz z Tarnovią przybyło ponad 2 000 widzów. Porażka w meczu wlała niepokój w działaczy, jednak kolejne osiem było zwycięskich, m.in. z Wisłoką, Sandecją czy Metalem. Do klasy B awansowały także rezerwy!

Z okazji awansu do klasy A w dniu 29 sierpnia 1937 roku rozegrano pojedynek towarzyski TS Mościce – Tarnovia. Beniaminek przystąpił do meczu wzmocniony nowymi zawodnikami, w obecności kompletu 3 000 widzów odniósł zwycięstwo 3-1 po bramkach Karola Cholewy, Zdzisława Kozuba i Romana Ogarka.