Żużel

Historia sekcji żużlowej:

 

W latach 1957-2001 żużlowcy startowali jako sekcja żużlowa ZKS Unia Tarnów. Największym sukcesem drużynowym są złote medale DMP z 2004, 2005 i 2012, a indywidualnym są tytuły IMP uzyskane: w 1967 przez Zygmunta Pytko na torze w Rybniku, w 2005 i 2013 przez Janusza Kołodzieja, w 2006 przez Tomasza Golloba na torze w Tarnowie oraz przez Runę Holtę w 2007 na torze we Wrocławiu. W drugiej połowie sezonu 2001 sekcja żużlowa połączyła się z TŻ Kraków i startowała pod nazwą TŻ Kraków-Unia Tarnów. Drużyna uzyskała awans do I ligi. Od następnego roku „Jaskółki” wystartowały pod szyldem TTŻ Unia Tarnów. W 2003 miejsce TTŻ-u w lidze zajęła ŻSSA, której udziałowcem jest m.in. TTŻ.

 

zuzel

 

Z inicjatywy sekcji motorowej i Polskiego Związku Motorowego pod koniec 1956 roku powstała sekcja żużlowa Unii, a jej współzałożycielami byli Tadeusz Drewniak i Władysław Widziszewski. Wiosną następnego roku bieżnię lekkoatletyczną przebudowano na tor żużlowy, wykonane zostały bandy, ogrodzenie i parking dla motocykli. Debiut ligowy nastąpił 21 kwietnia 1957 roku z AMK Kraków. Do nowej sekcji żużlowej chęć przynależności zgłosili: Benedykt Bogdanowicz, Marian Curyło, Władysław Kamiński, Zygmunt Pytko, Józef Śledź (członkowie sekcji PZM) oraz Stanisław Boda, Władysław Depta, Wilhelm Gdowski, Adolf Jagoda, Emil Kozioł, Julian Skwarek, Jerzy Świerzowski i Czesław Wiess (członkowie sekcji motocyklowej Unii). Pierwszy mecz towarzyski na torze w Tarnowie miał miejsce 22 lipca 1957 ze Spartą Wrocław.

 

 

Do elity awansowali już po trzech sezonach, jednak tylko na rok. Tarnowianie w najwyższej lidze jeździli jeszcze w sezonie 1971, zajęli jednak 8 miejsce i spadli. W tym okresie największym sukcesem popisał się Zygmunt Pytko, sensacyjny Indywidualny Mistrz Polski z 1967 roku. Poza nim jeździło kilku dobrych zawodników takich jak Stanisław Curyło, Władysław Kamiński, Marian Spychała, Andrzej Tanaś czy Albin Tomczyszyn. W kolejnych latach rolę lidera zespołu przejął Marian Wardzała.

Lata 70 nie były dobre dla żużla, nie przebijał się na tle wielu sukcesów, jakie odnosili sportowcy Unii. Drużyna opierała się na wychowankach a los sekcji wisiał na włosku. Odrodzenie nastąpiło w połowie lat 80. Przełomem okazał się mecz Polska – ZSRR w Tarnowie w 1983 roku, który zgromadził nadkomplet kibiców na trybunach. To dało wiele do myślenia działaczom. Postanowiono wzmocnić zespół zawodnikami z zewnątrz. Do Tarnowa przybyli m.in. Sławomir Tronina, Henryk Jasek, Bogusław Nowak. Efektem był awans do I ligi w 1985 roku (wtedy najwyższy szczebel ligowy), co otworzyło nowe perspektywy. Największe sukcesy przyszły już w nowej ekonomicznej rzeczywistości.

 

 

Pierwszy sukces drużynowy przyszedł w 1994 roku. Gwiazdą zespołu stał się Tony Rickardsson. W zespole występowali: Robert Wardzała, Jacek Rempała, Robert Kużdżał, Mirosław Cierniak, Grzegorz Rempała, Janusz Wawrzonek. Zespół ZKS-u oparty na wychowankach był sensacją rozgrywek zdobywając srebrny medal a dla miejscowych kibiców prawdziwą dumą.

 

Powołana Unia Tarnów ŻSSA była pierwszym klubem żużlowym-spółką w Polsce. W 2003 żużlowcy uzyskali awans do najwyższej klasy rozgrywkowej, po 7 latach walki w niższych ligach. Zimą 2003-2004 do klubu przyszli bracia Tomasz i Jacek Gollobowie oraz Tony Rickardsson, co w połączeniu z utalentowaną młodzieżą (Janusz Kołodziej i Marcin Rempała) i drugą linią opartą na wychowankach pozwoliło zdobywać DMP w latach 2004-2005. W latach 2005-2007 zawodnicy Unii stawali na najwyższym stopniu podium IMP, kolejno: Janusz Kołodziej, Tomasz Gollob i Rune Holta. Od zdobycia drugiego tytułu DMP klub stopniowo spadał niżej w tabeli, aż w 2008 został zdegradowany do I ligi, jednak w 2009 roku ponownie awansował do Ekstraligi. Pierwszy sezon po powrocie do najwyższej klasy rozgrywkowej tarnowianie zakończyli na 5. miejscu. W sezonie 2010 klub zorganizował finał indywidualnych mistrzostw Europy, które zwyciężył Sebastian Ułamek.

W roku 2012 zespół prowadzony przez trenera Marka Cieślaka sięgnął po trzeci tytuł DMP. O sile drużyny stanowili: Janusz Kołodziej, który powrócił do Tarnowa po dwóch latach startów w barwach Unii Leszno, Greg Hancock, Martin Vaculík, Leon Madsen i Maciej Janowski.

W sezonie zasadniczym 2013 Unia Tarnów zajęła 4. miejsce, natomiast w rozgrywkach finałowych pokonała w dwumeczu Dospel Włókniarz Częstochowa (49:41, 42:48) i ostatecznie zajęła 3. miejsce. Znakomicie spisywał się Artiom Łaguta notując średnią prawie 9 pkt. na mecz.

Sezony 2014, 2015 zakończyły się kolejnymi sukcesami w postaci brązowych medali. Unia miała znakomitych liderów w postaci Vaculika, Kołodzieja i wcześniej także Hancocka.

W sezonie 2018 Unia wystąpiła ponownie w ekstralidze, jednak spadła i obecnie jeździ na torach I-ligowych.

 

LISTA NAJWAŻNIEJSZYCH OSIĄGNIĘĆ ŻUŻLOWCÓW (stan rok 2019):

Drużynowe Mistrzostwo Polski – 7 medali
3 złote: 2004, 2005, 2012
1 srebrny: 1994
3 brązowe: 2013, 2014, 2015

Młodzieżowe Drużynowe Mistrzostwo Polski – 9 medali

4 złote: 1991, 1993, 2012, 2018
3 srebrne: 1990, 2005, 2013
2 brązowe: 1983, 2004

Indywidualne Mistrzostwo Polski – 12 medali

5 złotych: Zygmunt Pytko – 1967, Janusz Kołodziej – 2005, 2013, Tomasz Gollob – 2006, Rune Holta – 2007
3 srebrne: Tomasz Gollob – 2005, 2007, Krzysztof Kasprzak – 2010
4 brązowe: Jacek Gollob – 2005, Janusz Kołodziej – 2009, 2014, Maciej Janowski 2013

Młodzieżowe Indywidualne Mistrzostwa Polski – 9 medali

3 złote: Grzegorz Rempała – 1994, Janusz Kołodziej – 2004, Maciej Janowski – 2012
3 srebrne: Grzegorz Rempała – 1993, Mirosław Cierniak- 1994, Janusz Kołodziej – 2005
3 brązowe: Jacek Rempała – 1990, Janusz Kołodziej- 2002, Paweł Hlib – 2006